Elk zijn en haar goedendag ...
Ik ben Marc Kerkhofs, schrijver van boeken, artikelen, reportages. Verhalenlezer en -beoordelaar. Spreker, lid van het Schrijversgilde der Lage Landen, redacteur en deels vormgever.
'Inspiratie is een raar beestje. Eigenlijk heeft het wat van een kat: eigenzinnig en wispelturig. Als je een kat roept, komt ze niet. Ben je er niet op bedacht, dan springt ze in je nek. Inspiratie laat zich niet vangen. Ik ga gewoon aan het werk elke dag. Ik heb ondervonden dat wanneer je iets negeert, het vanzelf om aandacht komt hengelen.'
Verder ben ik een van de Hostwriters, samen met Mili van Veegh.
Gewijde kubus in het Maasland
opgetrokken uit het mergel der aarde
je groeven vervuld van wierook en berouw
spitsloos waak je over de Maas
over de botten van je rentmeesters
je vermolmde galmgaten kijken stom
over het dorp van uilen en vleermuizen
gepoot in een park, gewijde stilte
in je schaduw wordt gedronken
heidens genot in de welness pastorij
je glorie verstoken onder klimop
schaamteloos broedende vogels
ooit het centrum, een ruïne nu,
enkel de wind ontlokt je je klaaglied
Jij daar, wandelaar, fietser, om het even
Verlies een minuut of wat van je leven
want hier, onder bladerdek en verstrooid licht
begint mijn rijk, het domein van het dreefdicht
Ik ben het begin, het begin van het einde
van het jachtige en druk-doen-zijnde
hijgend ongeduld, hier, nee, dat duld ik niet
ik ben het dreefdicht, dat in de harten ziet
Altijd was ik, nog voor jij werd geboren
ik was er vóór de kasteel- en kerktoren
bijen en spechten, kortom, alles wat vliegt
weten dat de Tijd constant liegt en bedriegt
Gedaan! Kom, wandel verder, vermoeide ziel
Ontsnap even aan dat vermalende wiel
Luister naar de immer aanwezige gons
van wroetende mollen en neerdwarr’lend dons
Kout eens met jezelf, in alle vertrouwen
laat even de wereld om zichzelf rouwen
kijk naar jezelf, alsof je jezelf niet kent
wees verrast, omdat je iemand anders bent
Hier spreek ik mijn laatste strofen, wandelaar
jij, dolende ziel, mens die vertrok van daar
ik ben niet leven, noch de weg of het licht
ik ben, eenvoudig, het eeuwige dreefdicht